Na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu zostało przeprowadzone bardzo interesujące badanie na temat zaburzeń okołodobowego rytmu snu i czuwania dorosłych kobiet po zakażeniu wirusem SARS-CoV-2, którego pierwszym autorem jest Pani Doktor Aleksandra Karykowska.
Celem badania była ocena wpływu przebytej infekcji wirusem SARS-CoV-2 na jakość snu oraz rytmy okołodobowe dorosłych kobiet. Badanie wykonano metodą ankietową w styczniu 2022. Wzięły w nim udział 184 osoby, w tym 49 mężczyzn i 136 kobiet, którzy w latach 2020-22 przeszli COVID-19. Zachorowanie było potwierdzone testem PCR. W związku z dużą przewagą ankiet kobiet autorzy badania skupili się na analizie zaburzeń rytmu snu i czuwania u kobiet, u których występowały one ponad 60% częściej w porównaniu z grupą mężczyzn. Osoby ankietowane odpowiadały na pytania pozwalające na subiektywną ocenę stanu zdrowia przed i po COVID-19 oraz ocenę przesunięcia stanów snu i czuwania. Najczęściej podawane problemy to częste wybudzenia w nocy (prawie 2/3 odpowiedzi) i problemy z zaśnięciem (prawie ½ odpowiedzi). Aż u ponad 90% badanych występowały 2 lub więcej zaburzeń rytmu snu jednocześnie. Obserwowane zmiany dotyczące przesunięcia pory snu były wyraźniejsze dla opóźnienia zasypiania, godziny początku aktywności w większości zmieniły się również na późniejsze. Zauważono, że średnia skoku pory zasypiania jest istotnie większa niż średnia skoku pory wybudzenia. Spostrzeżono także, że przesunięcie pory snu i czuwania wpłynęło na zmiany chronotypu badanych kobiet (ponad 1/3 przypadków). W większości (ponad 85%) dotyczyły one „opóźnienia” chronotypu.
Wnioski wynikające z badania to stwierdzenie faktu, że przechorowanie COVID-19 znacząco wpłynęło na jakość i porę snu badanych a stąd również na rytmy okołodobowe i chronotypu. U badanych zostało opóźnione zasypianie i budzenie się.
